علت سرد مزاجی زنان در رابطه زناشویی چیست؟ به همراه راه درمانی!

در روابط جنسی، زن نبايد به هيچ وجه نقش عنصر خونسرد و بی ميل رابازی كند.
همان طوری كه فعاليت مرد در تحريك زن سبب می شود كه عكس العمل تحريكی خودش هم افزوده گردد به همان طريق علاقه و فعاليت زن هم سبب می شود كه علاقه و ميل شهوانی خودش زيادتر شده، براي انجام روابط زناشويی آماده گردد.
البته نبايد از زن انتظار داشت كه پيوسته در ابراز علاقه جنسي آغازگر باشد.
اين كه زن بايد به آميزش با شوهر علاقه مند باشد بدين معنی است كه او پس از رويكرد مرد به وی از تحريك شدن خويش نهراسد و خود را به رغبت در اختيار وی قرار دهد.

كمرویی و حيا عامل ديگر بی توجهی بانوان به مسائل جنسی است.
اين عامل در آغاز ممكن است پديده ای طبيعی و زودگذر باشد ولی هرگاه همراه با عواملی ديگر، در اخلاق زن باقی بماند، برای وی نوعی منش ثانوی ايجاد می كند كه او را از همبستری با وجود ميل باطنی گريزان می سازد.
در اين حال، ممكن است او از اخلاق خود رنج ببرد ولی نه به علت آن آگاه است و نه شيوه درمانش را می داند.
تا آنجا كه رفته رفته زندگی سرد و نا شاد را بر دلبری و دلگرمی ترجيح می دهد و در اين راه چندان پيش می رود كه گاهی می پندارد نمی تواند رفتاری غير از اين داشته باشد.

راه های داشتن زندگی شاد!
اگر دختری با اين فكر و عقيده پرورش يابد كه ارتباط جنسی، عملی حيوانی و باعث پستی منزلت انسان و رفتاری غير اخلاقی است و يا به طور دايم به خاطر بيان احساسات و عواطفش ملامت ونكوهش شود اين خيال باطل در ذهن او نقش می بندد كه مسائل جنسی اصولا مبتذل و پوچ است.
مسلما اين تخيلات پس از ازدواج نيز بسهولت از بين نخواهد رفت.

گروهی از زنان در گذشته تجربه بسیار بدی از ایجاد رابطه داشته اند که می‌ تواند این مسئله به دست درازی لاس زدن خشونت تجاوز و یا رفتاری از طرف یک فرد باشد که با رضایت ایشان نبوده است.

این مسئله نیز می‌تواند در زندگی زناشویی فرد در آینده با عث سرد مزاجی زن شود.

معمولا در برقراری روابط زناشويی، مردان در پيگيری خواسته خود بيشتر پافشاری دارند تا زنان.
بعلاوه وجود حيا در بانوان هميشه مانع از آن است كه آغازگر اين تمنا باشند.
آنها به مراتب بيشتر از مردان به فراهم بودن موقعيت و زمينه‌ها می انديشند و ترس از اموری دارند كه مردان بندرت بدانها فكر می كنند.
اگر زمانی در زن تمايلی به برقراری رابطه زناشویی وجود داشته باشد، و زمينه‌ها فراهم نباشد، اين ميل دوام نمی يابد.
گاهی هم اين بی ميلی به سبب فراهم نبودن زمينه‌ها نيست بلكه به خاطر در نظر گرفتن عواقب بعدی است.
براي مثال هرگاه دسترسی به آب برای انجام نظافت و طهارت ممكن نباشد پيش ازمرد، زن است كه از انجام آميزش خودداری می كند و بدان اشتياقی نشان نمی دهد.
گاهی وجود صاحب خانه يا ميهمان و افراد ديگر مشكلاتی فراهم می آورد كه برای مرد ناديده انگاشتن آنها امری طبيعی است در حالی كه تصور وجود آنان، برای بانوان ملال انگيز و دلسردكننده است.
موقعيت هایی چون سفر، ايام بيماری، ضعف جسمی، خستگی و عواملی از اين قبيل برای بانوان جدا حايز اهميت است، در حالی كه برای مردان چنين نيست.

وجود دلهره (به هر دليل كه باشد) ميل جنسی را در زنان به شدت كاهش می دهد و چه بسا اين عامل درمردان مانعی برای كاهش ميل جنسی نباشد.
در نظر آوريد كه در خانه ای حمام يا آب گرم وجود نداشته و انجام نظافت و طهارت به خبر كردن صاحبخانه نيازمند باشد.

در اين حال تمايل به برقراری آميزش چندان وجود ندارد.
بعكس هرگاه در اتاق استراحت، حمام كوچكی وجود داشته باشد كه بتوان نظافت كرد، طبيعتا اشتياق به آميزش (حتی اگر ميل قبلی نباشد) ممكن است به وجود آيد.
همچنین ترس از بارداری و محیط نامناسب و.. برای زن نا امنی و دلهره به همراه می‌آورد.

تغذيه ناكافی از عواملی است كه در تحليل بردن قوای جنسی نقشی بسيار مؤثردارد.
گاهی انسان به چيزی بی ميل نيست ولی برای رو كردن بدان و بهره مند شدن از آن در خود توانی نمی بيند.
اين در حالی است كه اشتياق به همبستری بدون تغذيه صحيح (كافی) ميسر نيست.
اگر تغذيه زن مناسب نباشد انتظار كشش جنسی بيهوده است.
آیا تا کنون با همسر خود در رابطه با ارضاء نشدن خود صحبت کرده اید؟
ازدواج ارتباط بسيار پيچيده ای است كه برای نيل به نتيجه مطلوب آن بايد هماهنگی و تطابق در تمام شؤون آن حكم فرما باشد، بخصوص در هم آغوشي.
زنان می‌توانند با توجه به توانایی درک همسرش، او را در رابطه با کاملا ارضاء نشدن خود آگاه سازند.
افزایش زمان معاشقه ابراز احساسات بصورت کلامی در حین رابطه آگاه ساختن همسر در حین نزدیکی از مرحله لذت خود و تعیین زمان دخول می‌تواند بسیار کمک کننده باشد.

كيفيت ارضای غريزه جنسی در زنان تقريبا متفاوت است، ولی به طور كلی دو امر گويای ارضای جنسی آنان است:

به طور طبيعی همان كيفيتی كه در حال انزال، به مرد دست می دهد بايد برای زن نيز پيش آيد.

اما نبايد فراموش كرد كه اوج گيری و تحريك و نيز طغيان و ارضا در زن به كندی صورت می گيرد و خيلی براحتی فرو می نشيند و پس از عمل نيز به سكوت و سكون بيشتری نيازمند است.

همين كه زنی به ارتباط زناشويی رغبت نشان دهد گواه آن است كه مفهوم لذت زناشويی را لااقل تا حدودی دريافته است، چنانكه بی ميلی چه بسا به سبب آن است كه لذت آن را درک نكرده است.

لذت نبردن از همبستری از عواملی است كه زنان را نسبت به برقراری روابط جنسی دلسرد و چه بسا بيزار می سازد و بر مرد است كه پس از آشنايی خود به وظيفه، او را همراه خويش سازد و نمونه طعمی را كه خود می چشد را به وی بچشاند.
پيوسته بايد به ياد داشت كه فراهم نبودن زمينه و موقعيت، از مهمترين عواملی است كه روابط زناشويی را به سردی می كشاند.

و آن قدر كه بر طرف كردن اين عوامل در بهبود روابط زن و مرد تاءثير دارد عوامل ديگر مؤثر نيست و تهديد يا نصيحت نيز كار ساز نخواهد بود.
مطمئن باشيد كه با فراهم بودن زمينه و نبود عوامل بازدارنده، هيچ مشكلی فرا روی شما خودنمایی نخواهد كرد.

بيشتر زنان به سبب سرشت خود دير تحریک شده و نيز دير به اوج لذت جنسی می رسند.

بنابر اين آميزش های منقطع (با انزال سريع از سوی مرد) برای اغلب آنان رنج آور ودلسرد كننده است.
مرد باید انجام مقدمات آميزش را تا آنجا ادامه دهد كه زن به اوج تحريک جنسی برسد و به همبستری تمايل يابد.

چگونه همسر خود را تحریک کنیم؟
بعلاوه طولانی كردن معاشقه پس از مقاربت، در صورتی كه برای سيراب كردن زن و رضايت جنسی اوباشد، نه تنها اشكال ندارد بلكه ضروری است.
مقاربت عجولانه و با انزال سريع امری نكوهيده است.
تمايل روحی در زن وجود دارد اما تا تحريک بدنی صورت نپذيرد در عمل رغبتی از خود نشان نمی دهد و وظيفه شوهر است كه وی را در اين حال كمک كند و ميل جنسی را در نهادش بيدار سازد.
در حقيقت نشان ندادن تمايل نه بدان سبب است كه زن اشتياقی به روابط همسری ندارد بلكه به اقتضای طبيعت خويش (عفت) كه وديعه الهي است، علاقه خود را بدين عمل اظهار نمی دارد.
مرحله آميزش مانند كوهی است كه مرد چون دارای قدرت بيشتری است زود به قله كوه می رسد. (يعنی مرد زودتر آماده آميزش مي‌شود.)

در حالي كه زن هنوز به اواسط كوه نرسيده است (زيرا زن ديرتر آماده مي‌شود).
همچنين در پايين آمدن، مرد يكدفعه پايين می آيد و زن پله پله، و اين وظيفه مرد است كه دست همسر خود را بگيرد تا با هم بالا و پايين روند و از غريزه جنسی يكديگر برخوردار شوند.
يك كارشناس امور جنسی می نويسد: بر خلاف مردها كه نقاط قابل تحريک جنسی آنها در قسمتهای بخصوص، محدود می باشد، در زنها اين نقاط منتشر و وسيع است.
در تحت شرايط روحی مخصوص، لمس هر ناحيه از بدن ممكن است به وجد آورنده تحريک جنسی شود …
تحريک اين نواحی سبب ظهور و بروز ميل جنسی شديدی خواهد شد.
در اوايل ازدواج زنها معمولا نسبت به تحريک عمومی بدن بيشتر حساس هستند تا به تحريک مستقيم دستگاه تناسلی، ولی پس از اينكه خجالت و كمرويی طبيعی زن بتدريج از بین رفت آن وقت است كه تحريک مستقيم برای او لذت بخش تر خواهد بود…
ولی بايد دقت كرد كه اين گونه تماسها خيلی به آرامی و با مهارت انجام گيرد.
اينكه بسياری از مردان در انجام اعمال زناشویی ازهمسر خود اظهار نارضايتی می كنند گاهی بدين علت است كه آنها معمولا برقراری روابط زناشویی رابه تندی آغاز می نمايند.
در حالی كه به طور معمول تحريك های يكباره سبب مقاومت و نارضايتی در بانوان می شود و آنها را از همراهی و لذت خواهی دور می سازد.

بهترين روش آن است كه انجام روابط جنسی بسيار آرام و تدريجی آغاز گردد.
آنگاه كه مرد تصميم قطعی خود به برقراری روابط زناشویی را از همان آغاز با همسرش در ميان گذارد، كمترين بی ميلی در زن به مقاومت عجيبی تبديل می شود كه بسانی به انعطاف نمی انجامد.

در حالی كه اگر اين تصميم اظهار نشود و با مهارت و دلجويي، كار دنبال گردد نتيجه مطلوب تر عايد می شود.

آشنایی بيمار در مورد ساختمان و وظايف بدن خود و نيز کاهش هيجانات، صبر و شکيبایی ضروری می باشد.

و همچنين چندين جلسه مشاوره و دادن آگاهی های لازم به بيمار لازم است.

آموزشهای لازم به بيمار و همسر وی داده می شود.

اگر علت بيماری آسيب به عضوی باشد، آن عضو درمان شده و اگر علت دارویی دارد با مشورت پزشک معالج تغيير دارو داده شود.